17 mei 2016

interview


een poosje geleden gaf ik een interview voor het magazine Jente
 ik mocht vertellen over wat we in Zwolle doen
wij werden geïnspireerd door een kerk in Gouda
waar al tien jaar een prikkelarme kinderdienst wordt gehouden
 in dit artikel vertellen we allebei wat ons bewoog om in actie te komen
en hoe een prikkelarme dienst eruit ziet
 



Bron: Jente #21 * maart/april 2016 * tekst Leantine Dekker


16 mei 2016

een veilige plek voor alle kinderen

Vorige week mocht ik iets vertellen in onze kerk aan een groep kindernevendienstleiders over een veilig plekje creëren in de kerk voor alle kinderen. Ook voor kinderen en tieners die last hebben van prikkels, van veranderingen. Die moeite hebben met schakelmomenten en drukke groepen. Die steeds andere leiding maar ingewikkeld vinden. Die overprikkeld raken en dan die druk worden, die bang zijn, die boos weglopen...

Ik deed dat als leiding van de prikkelarme kindernevendienst, die ik samen met een groepje betrokken mensen heb opgestart vorig jaar. Een bijzonder jaar, waarin we een flinke groep kinderen en tieners met een stoornis in het autistisch spectrum (ASS) hebben zien opbloeien. Het waren 'kerkelijke thuiszitters', maar nu doen ze weer mee! Het ontroert me, dat ze zich weer veilig mogen voelen en in de kerk mogen leren over God, over Jezus, over de Heilige Geest. Over die bijzondere Liefde en Genade van Hem, die er ook voor hen is.

Ik deed het ook als hulpverlener, omdat ik geloof dat je met elkaar best iets kunt veranderen voor kinderen met ASS als je wat basiskennis hebt en praktische tips krijgt. Een light-variant van 'psycho-educatie' en ruimte om ervaringen uitwisselen maken dat je meer alert bent op signalen en beter weet wat je kunt doen.

En ik deed het als moeder van een zoon die door zijn ASS al jaren niet meer in de kerk komt. Niet omdat hij niet wil... hij wil het heel graag. Maar omdat hij het niet kan. Tegen de tijd dat de dominee het tweede lied aankondigt is hij al overprikkeld door het orgel of de piano, de mensen om hem heen, het geschuif van stoelen, gekuch van mensen, de luchtjes die iedereen speciaal voor de zondag heeft opgedaan...

De waardevolle ervaring van het delen vorige week maakte een verlangen in me wakker om het met meer mensen te delen. Vandaar dat ik deze blog ben gestart. Ik hoop dat het een plek mag worden waar ik kan 'delen' van wat ik heb geleerd en wat we in onze gemeente hebben ontwikkeld voor kinderen met ASS. Maar dat het ook een plek wordt waar ik mag 'ontvangen' omdat er ervaringen en tips uitgewisseld worden. Ik vind het fijn om nieuwe dingen te leren en te horen hoe anderen iets doen of beleven. Met als doel, dat steeds meer kinderen en tieners met ASS een veilige plek mogen vinden binnen de kerkelijke gemeente en dat ze weer mee kunnen doen. Zo gewoon als mogelijk is en aangepast waar dat nodig.